Pada era pemerintahan Khalifah Abdul Malik Bin Marwan, era Khalifah Umaiyah. Ada seorang jeneral yang dikatakan cukup bengis pada zaman itu. Ketegasannya dan kekejamannya menjadi buah mulut penduduk Hijjaz, Yaman dan Iraq.

Beliau adalah, Hajjaj bin Yusuf As-Tsaqafi. Beliau merupakan seorang jeneral yang dilantik oleh Kerajaan Umayyah untuk menjadi gabenor bagi empat wilayah yang utama iaitu Hijjaz, Yaman, Iraq dan Yamamah.

Mengapa wilayah yang diberikan kepadanya terlalu banyak dan besar? Kerana wilayah yang dijaganya itu sangat berpotensi untuk melakukan pemberontakan ke atas Empayar Umaiyyah.

Kekejaman dan ketegasannya juga dapat dilihat dalam tindakannya menumpaskan pemberontakan dan penentangan daripada mana mana pihak ke atas Khalifah Umaiyyah. Antaranya, kebangkitan penentangan Abdullah bin Zubair.

Abdullah bin Zubair merupakan anakanda kepada Zubair Ibn Awwam, seorang sahabat yang dijamin masuk Syurga. Abdullah bin Zubair telah bertindak mengisytiharkan dirinya sebagai Khalifah bagi Kawasan Hijjaz dan berpusat di  Mekah.

Tidak tunggu lama, Hajjaj tiba dengan pasukan Umaiyyah. Hajjaj bertindak menggunakan manjaniq ke atas kota Mekah sehingga sebahagian struktur Kaabah runtuh disebabkan serangan Hajjaj As-Tsaqafi ini.

Namun, di sebalik kekejamannya ini. Beliau juga merupakan Guru Tajwid antara yang paling betul bacaannya di Hijjaz.

Beliau juga telah merumuskan bacaan Tajwid yang kita dapati sekarang iaitu pembarisan Al-Quran, Fathah, Kasrah dan Dhommah. Inilah dia, Hajjaj As-Tsaqafi dalam kejamnya tersimpan juga jasanya.