Sebutannya ialah panung atau pha nung, iaitu pakaian tradisi Thailand yang boleh dipakai oleh kedua-dua lelaki dan wanita. Menariknya, panung ini pernah digambarkan oleh naib konsul AS pada 1921 sebagai kain kapas sepanjang 3 hingga 10 kaki.

Pakaian kebangsaan orang Siam ini adalah sehelai kain lebar kira-kira satu ela dan panjang tiga ela. Ia biasanya dililit di pinggang dan anggota badan, turun ke lutut, dan melepasi antara peha, serta kedua-dua hujungnya diselit di pinggang, satu di hadapan, satu lagi di belakang.

Kain panjang itu kadang-kadang turut melalui di antara kaki dan diselit di belakang dengan cara yang dikenali sebagai chong kraben. Pakaian begini biasanya dipasangkan dengan sabai atau pha hom, kain serupa yang digunakan untuk menutup bahagian atas badan.

Ia dianggap tersendiri kerana kain panjang tidak berjahit ini boleh dijadikan pakaian yang anggun, malah boleh juga digayakan oleh lelaki. Bahan untuk kain panung ini adalah berbeza-beza, daripada kapas sehinggalah sutera mengikut status serta kegunaan seseorang individu.

Panung yang dipakai oleh golongan kaya selalunya diperbuat daripada kain sutera yang cantik, halus, dan meskipun nampak sederhana, ia menunjukkan status kekayaan mereka. Warnanya pula pelbagai, daripada oren, hijau, merah, biru dan ungu, dan ia dipakai dengan warna berbeza setiap hari dalalm seminggu.

Bagi golongan bawahan pula, panung mereka biasanya daripada kain biasa atau kain kapas. Rakyat biasa yang miskin berkaki ayam, berbanding golongan kaya yang memakai stoking sutera untuk dipadankan bersama pemakaian panung.

Bagi wanita, ada tambahan selendang pada bahagian atas badan mereka, dan ini biasanya dipakai oleh wanita yang telah berkahwin.

Wanita kelas atasan, boleh dikatakan semuanya memakai panung, dengan jaket bersulam kain muslin, sutera atau satin yang dipangkas dengan renda mahal, dan butang serta kerongsang berhiaskan permata.

Hari ini, panung tradisi sudah semakin bercampur dengan gaya pakaian moden Thailand, dan jenis kainnya juga lebih pelbagai berbanding zaman dahulu. Namun, masih ramai lagi rakyatnya yang menggayakan panung ini, terutamanya ketika perayaan.