Alam laut mempunyai banyak misteri yang berjaya dirungkaikan. Malah di sebalik kejayaan ini, banyak lagi yang masih menjadi tanda tanya.

Bayangkanlah, beratus-ratus tahun sotong gergasi hanyalah dongengan dibawa mulut nelayan dalam keletihan. Sekarang ini sotong gergasi memang terbukti wujud secara saintifik. Jadi permata ilmu ini menunjukkan bahawa tiada apa yang pelik di laut.

Tersembunyi di laut dalam ialah sebuah spesis sotong yang diberikan gelaran pontianak. Vampyroteutis infernalis ialah nama bagi spesis ini, bermaksud sotong pontianak daripada neraka.

Organ-organnya berupaya untuk mengeluarkan cahaya untuk merancakkan metabolisme okisgen serba unik untuk meneruskan hidup di kawasan laut yang kekurangan oksigen.

Sotong pontianak ditemui semasa sebuah ekspedisi diketuai Karl Chun, seorang pakar zoologi yang bersemangat selepas mengkaji kejayaan Ekspedisi Challenger.

Beliau sering tertanya-tanya jika ada hidupan di dalam laut bawah paras 550 meter. Dibiayai sekumpulan Jerman, ekspedisi ini dilengkapkan dengan peralatan untuk menangkap organisme-organisme di dasar laut.

Kajian-kajian yang menyusul mendapati sotong pontianak boleh mencecah panjang 12 inci. Gambar di atas menunjukkan seekor sotong pontianak yang sedang berenang. Nampak macam sotong… juga sotong kurita. Tetapi hakikatnya, ia unik dengan kelas tersendiri.

Walaupun nama sempena pontianak, sotong ini tidak menghisap d4r4h. Sebaliknya nama ini diberikan sempena rekabentuknya dengan selaput kulit yang menghubungkan kelapan-lapan tentakelnya.

Nampak seperti Count Dracula yang memakai kain di belakang. Dan ia hidup di kawasan laut tanpa cahaya matahari (macam pontianak).

Apabila berasa tergugat, sotong pontianak akan menarikkan selaput kulit pada tentakelnya yang mempunyai sejenis t4ring panjang.

Tetapi sebenarnya sotong pontianak ini tidak langsung berupaya untuk menc3d3rakan kerana spesis ini tiada fitrah pem4ngs4.

Untuk makan, ia hanya bergantung pada cebisan-cebisan yang melekat pada tentakelnya. Apabila seekor haiwan laut m4t1 di permukaan, ia akan karam untuk menjadi makanan pada sotong pontianak.

Tetapi hidupnya tidak terjamin, kerana sotong pontianak boleh dib4h4m haiwan lain seperti ikan ekor tikus (albatrossia pectoralis), paus dan singa laut.

Seperti yang semua tahu, sotong boleh mengeluarkan dakwat untuk meloloskan diri. Namun mekanisme dakwat ini takkan bermanfaat pun di laut dalam tanpa cahaya.

Jadi evolusi memainkan peranan paling unik. Sotong pontianak tidak mengeluarkan dakwat. Sebaliknya spesis ini mengeluarkan sejenis “selsema” tidak berwarna yang berbintik-bintik dengan cahaya terang untuk mengelirukan pem4ngs4.

Jika tentakelnya terputus, ia boleh tumbuh semula – jadi ini pun digunakan sotong pontianak untuk meloloskan diri.

Faktor cahaya sebenarnya ialah keunikan pada sotong pontianak. Sejenis organ bernama photophore dalam badannya boleh mengelipkan cahaya antara pecahan satu saat hingga beberapa minit.

Dan sotong ini juga boleh mengawal tahap terang malap cahaya ini, berkemungkinan menggunakan tenaganya.

Kelengkapan ini memang penting untuk sotong pontianak yang hidup di antara 600 hingga 900 meter di bawah permukaan laut.

Sotong pontianak hanyalah salah satu daripada keindahan laut dalam yang bermisteri. Kekangan teknologi dan kos melampau mengehadkan kebolehan manusia untuk mengkaji lagi.

Tetapi semakin lama, kedua-dua faktor ini tidak akan menjadi halangan lagi.